De Girls are Home (and Sad)

Ook het laatste deel van de terugreis, de vlucht van Dublin naar Amsterdam, ging goed. Een half uur eerder dan gepland kwamen we op Schiphol aan. De wandeltocht naar de bagageband duurde lang genoeg om gelijk bij aankomst onze koffers voorbij te zien komen. 
De ophalers stonden ook al klaar en huiswaarts gingen we dan maar. Door wegwerkzaamheden duurde dat wat langer dan normaal maar we vulden de tijd met verhalen vertellen. De katten waren weer blij ons te zien en de rest van het thuisfront was blij met de cadeau's.

Voor de volledigheid heb ik ook de vakantiefoto's van Beesie bij elkaar gezocht. 

Beesie tijdens de eerste week van de vakantie:

Beesie doet het goed en heeft al veel gezien onderweg:

Als we Beesie niet hadden, zouden we de auto nooit terug kunnen vinden (of is het die grote, die overal uitsteekt): 

Still fluffy en having fun:

Na een regenbui:

Ook een beetje nat:

Toch wat toegetakeld op de laatste dag:

Maar we hebben 'm weer fluffy gemaakt, hij is ook weer thuis en ligt na te genieten van het avontuur. Misschien mag ie volgend jaar weer mee....

Alle meelezers: Ik hoop dat jullie een beetje genoten hebben van het blog en misschien nog leuke ideeën op hebben gedaan voor een Florida (WDW) vakantie.

We vonden het heel leuk om de reacties op het blog te lezen, dank daarvoor. Een extra bedankje aan Shunshineman die steeds weer de moeite nam om te reageren. Super! En Anita, bedankt voor de tip van de bookdepository, daar ga ik het missende boek nog bestellen. 

In april ben ik (samen met girl 2 en nog een aantal anderen) weer in Florida en te volgen op: http://cruizindisney.blogspot.nl/ In de tussentijd vermaak ik mij met de blogs van andere Floridagangers.

De Girls Are Going Home

Aan iedere vakantie komt een einde, zo ook aan die van ons. Vanavond vliegen we terug naar Nederland. We moeten om 10u de villa verlaten en doen voor die tijd het beddengoed en de laatste handdoeken in de wasmachine en ook de vaatwasser moet nog aan de slag. Zo laten we alles netjes achter en kunnen de schoonmakers de rest doen. Nog een laatste foto van huis en auto:

Omdat we pas om 19u vliegen, hebben we nog bijna een hele dag om ons te vermaken. Traditiegetrouw sluiten we af met een bezoek aan Animal Kingdom. De laatste keer dat we een foto nemen van waar de auto geparkeerd staat (normaal wis ik die foto's maar vandaag mag ie zelfs op het blog!). 

Onderweg van Afrika naar Azië komen we Devine tegen, die hadden we de eerste dag al gemist.

Met fastpasses in de zak voor Kilimanjaro Safari's genieten we eerst van de vogelshow. Hallo meneer de uil! 

Tijdens de safari zien we dit baby neushoorntje. Er waren dit keer veel dieren te zien, geen slechte safari als afsluiter vandaag.

Girl 1 en 2 halen ook nog een dino op. Fantastische rit, een van mijn favorieten. Zie we klampen angstig aan elkaar (rechts voorin).

Na de expeditie nemen we een lunch bij Yak en Yeti. Een giga tuna salada. Wij hebben onze vitamientjes weer binnen voor de terugvlucht. 

Het fortune cookie spreekt natuurlijk altijd de waarheid.

We kunnen nog geen afscheid nemen en smullen van een Mickey bar als toetje. Nog even gezellig op een bankje in de warme zon.

Maar dan moeten we echt richting vliegveld. De rit verloopt zonder problemen en het inleveren van de auto levert een bonnetje op met de gewenste 00,00. 

De tijd op het vliegveld gaat snel terwijl we wat internetten. 

Ook de vlucht naar Dublin vliegt voorbij. We zitten op goede plaatsen (rij 11 A en C) bij de exit. Wist je trouwens dat vegetariërs van plain tofu en kale rijst houden? Wij namelijk niet, een sausje of wat kruiden had leuk geweest. 

Nu zitten we bij gate 409 op Dublin airport te wachten voor de laatste vlucht naar Amsterdam. Als het goed is komen we daar om 12:15 aan. 

De Girls Gaan nog even Los

Vandaag onze laatste volle dag in Florida! We starten weer rustig op, internet ook dus daar hebben we niks aan.  

Als girl 1 aan het staren is over het meer waar de tuin aan ligt, ziet zij opeens iets wat verdacht veel op een alligator lijkt. En ja hoor, recht voor onze tuin ligt er eentje. We nemen foto's maar als ik te dichtbij kom zwemt hij verder het meer in. Toch leuk om nog gezien te hebben want de laatste vakanties in Florida zien we ze maar weinig. In onze herinnering vielen we er jaren geleden nog over. Maar toen maakten we ook meer rondreizen dus kwamen we misschien op plekken waar ze meer voorkomen.

Girls 1 en 2 gaan eind van de ochtend op weg naar het Boardwalk Resort (Disney) om te kijken of ze daar de overhemden hebben (in de goede maat) die nog op ons lijstje stonden. Maar die zijn ook hier niet te vinden dus lopen we door naar de Yacht and Beach Club. Daar schaffen we twee andere overhemden aan want we krijgen het idee dat onze eerste keus het niet gaat worden. Over onze tweede keus zijn we trouwens wel tevreden (en de mannen denk ik ook meer dan over onze eerste keus).

We besluiten hierna naar het Magic Kingdom te gaan. Mooie tijd om op het station aan te komen: 

En dit prenten we nog even in want overmorgen is het voor een tijdje weer heel anders: 

Traditioneel nemen we elk bezoek aan WDW een lunch in het Columbia Harbour House en dat hadden we deze vakantie nog niet gedaan. De lunchkeuze voor vandaag was daarom snel gemaakt. Een lekkere humus/coleslaw sandwich! Als je hier gaat eten moet je wel boven gaan zitten en het liefst bij een raam. Dat is genieten in het altijd bezige Magic Kingdom.

We hebben dubbele fastpasses voor Splash Mountain omdat ik van een vriendelijke meneer zijn overgebleven passes heb gekregen. De tijd tot de fastpasses ingaan vullen we met allerlei attracties zoals het zeer enerverende Treehouse van de familie Robinson en de wilde Carpet ride van Aladin. 

En op zo'n laatste dag nemen we het er echt nog van. De foto spreekt voor zich (moet ik er wel bij vermelden dat het cinnamonbrood (li) bij het snijden al 2x zo klein werd. En dat andere is bananabreadpudding, ook een aanrader):

En Marianne hier dan speciaal voor jou de foto van Splash Mountain met losse handen (we zijn goed herkenbaar in het geel, al zie je het gezicht van girl 2 niet door de hand van die meneer).

Dat Splash Mountain ritje was nog een heel avontuur. Het was weer een heerlijk, hete, zonnige dag. Op het moment dat wij onze log in stapte was het inmiddels wat bewolkt geworden. We hadden besloten om onze poncho's alleen over de knieën te leggen en niet helemaal aan te doen. Al bij een van de eerste bochten kregen we een flinke waterstraal over ons heen. Goede keuze die poncho's niet aantrekken! Na de volgende bocht stonden we stil (dat is net voordat je omhoog gaat en je rechts zicht hebt op de logs die van de grootste hoogte naar beneden komen) achter nog 3 andere logs. We wachten en wachten maar er gebeurt niets. Wel begint het te regen en uiteindelijk te gieten. We hebben toch maar onze poncho's aangetrokken want we staan dus niet binnen! De andere logpassagiers hebben geen regenjas en zijn na een paar minuten doorweekt. You will get wet, you may get soaked! Lol hebben we allemaal wel en vanaf ons plekje horen we de hele parade voorbij komen (we zien er alleen niks van). Bij de uitgang krijgen we als troost ieder een fastpass voor een attractie naar keuze. De fastpasses geven we aan twee aardig uitziende willekeurige voorbijgangers en wij gaan via de winkels (er moet nog wat voor zus lief gekocht worden) naar de uitgang van het park.

In de avond eten we onze laatste avondmaal bij de Outback. Er wordt een begin gemaakt met het inpakken van de koffers en daarna kruipen we het bed in.

De Girls in Space

De blogs zijn steeds wat vertraagd de afgelopen dagen. Dit komt omdat het internet soms kuren heeft en er dan niet lang genoeg een stabiele verbinding is om de foto's te uploaden. Ook ga ik niet een hele ochtend verprutsen aan wachten op goed internet. Dus sorry volgers, ik doe mijn best maar de techniek werkt niet altijd mee. Wel grappig om de reacties dan via mijn mail op de telefoon binnen te krijgen als we in een park zijn of resort met wifi. Hier dan toch dag 13 (27 september).

Om 8:20 zijn we uit bed, de foto’s moeten eerst geupload worden in Picasa maar omdat het internet af en toe wegvalt, heb ik na lange tijd uiteindelijk maar 2 foto’s er in staan.  Aangezien we naar Kennedy Space Center gaan en dat wat verder rijden is, willen we niet te laat weg. 

Om 11u rijden we de parkeerplaats van KSC op, de rit er naar toe leverde geen bijzonderheden op. Onze tickets had ik via attractionticketsdirect.de besteld, een ticket voor een volwassene voor de prijs van een kinderticket. We slaan daarom de kassarij over en gaan door de tassencontrole het park binnen. 

Daar starten we met de busrit. We bekijken alles wat we tegenkomen en ervaren de lancering van de Apollo.  En de landing van de Eagle op de maan. 

Een goed uur later pakken we de bus weer en nemen een lunch in het Orbit Cafe. Daar staan we handig in 1 rij en zodra een van de drie patat-dames vrij is, gaat de eerste in de rij daar naar toe om te bestellen. Maar dat vindt een van de medewerkster geen goed idee dus moeten we ons over de drie patat-dames verdelen zodat er drie rijen ontstaan. Wij hebben nog een stel voor ons maar onze patat-dame besluit andere werkzaamheden te gaan doen (broodjes roosteren). Onze rij blijft dus een rij en we staren naar een lege plek achter de toonbank. Een andere rij nemen zou een optie zijn maar dan moeten we weer helemaal achteraan aansluiten en als onze patat-dame dan opeens besluit weer bestellingen op te nemen en de patat-dame van de nieuwe rij dringende behoefte krijgt broodjes te roosteren… Dilemma’s, dilemma’s. Gelukkig ziet de patat-dame van de andere rij dat wij er nog steeds staan en haar collega al een tijdje niet meer. Zij neemt dan maar onze bestelling op. We nemen voor girl 3 patat en voor girl 1 en 2 een veggie burger. Alom verbazing als wij daar geen patat bij willen ipv het fruit dat er bij hoort. We begrijpen later waarom we beter de patat hadden kunnen nemen. Het plaatselijke verse, seizoensfruit bestaat uit stukjes appel die waarschijnlijk al in space zijn geweest en weer terug. Tja, het is geen Disney zeggen wij dan.

Na de lunch lopen we door de Rocket garden en om 15u pakken we de IMAX film mee. 

Een prachtige film over het spacestation. Zou het kunnen dat ik deze film in 1998 of begin 2000 ook heb gezien? Het valt ons op dat ondanks dat het hele space gebeuren erg indrukwekkend is, het KSC visitor complex wat vergane glorie is. Er is in al die jaren weinig veranderd en sommige dingen zijn niet netjes onderhouden of weinig aan. Als we later op de middag Robot Scouts bezoeken, lopen we na 3 voorstellingen met de hele groep in een keer achterelkaar snel door de overige voorstellingen omdat er gewoon weinig aan is (ook mensen met kinderen lopen door).  De laatste IMAX film gaat helaas niet door want er is iets van een lekkage. Dan hebben we verder alles gezien en gedaan wat we wilden dus zeggen we space gedag.

Girl 3 wilde graag nog een keer bij de Cheesecake Factory eten en heeft ons daarvoor uitgenodigd. Voor dat we daar naar toe gaan, wil ik naar een boekenwinkel op Sand Lake Rd. We arriveren een stuk later dan gepland omdat we in de fille terechtkomen. En dan blijken ze de twee boeken die ik wil ook al niet te hebben. Wel een soort vervanging gekocht maar ik ga thuis maar eens uitzoeken of de boeken ook verscheept kunnen worden naar Nederland voor niet al te veel geld.

Van Sand Lake Rd zijn we snel via de I4 in de Mall at Millenia waar de Cheese Cake Factory ook is. We moeten ongeveer 30 minuten wachten op een tafel. Girl 1 en 2 gebruiken die tijd nuttig en zoeken een klein etuitje bij Vera Bradley uit voor girl 2. Als we terugkomen gaat de buzzer al snel af en kunnen we aan tafel. Girl 3 kiest voor de steak met jus waar ze zo naar uit heeft gezien. Girl 2 neemt een groentepasta en girl 3 een groente pizza. Het eten is weer heerlijk en alles gaat op. Girl 1 en 2 kunnen het pand niet verlaten zonder een cheesecake als toetje. Wat zijn die toch lekker hier!

Na het eten gaan girl 1 en 2 kijken of er bij Bloomingdales toch nog baby uggs te koop zijn voor een vriendin van girl 3. En ja hoor, daar hebben ze de roze baby uggs met vetertje aan de achterkant en ook nog eens in maat S. Op het laatste moment dan toch geslaagd hiervoor.

Na een geslaagde dag keren we villawaarts. 

De Girls and the Ducks

Deze ochtend gaan we eerst naar Alamo vanwege het bandendruklampje dat 2 dagen geleden opeens aanging. De Alamo mevrouw was niet van plan er iemand naar te laten kijken, ze was er blijkbaar van overtuigd dat het door het weer kwam. Toename van expansie door toename van de warmte. Het lampje ging in haar auto ook altijd branden bij veranderende weersomstandigheden. Bij twijfel mochten we natuurlijk altijd de auto omruilen maar zij had dit formaat niet meer staan dus moesten we naar een  andere Alamo. Wij hebben zelf nog even heel professioneel tegen de banden aan staan schoppen en geconcludeerd dat het wel goed zat. We rijden er gewoon mee verder en negeren het lampje (en schoppen af en toe tegen de banden ter controle).

Daarna doorgereden naar de Publix voor de boodschapjes.

Er kan nog meer bij: 

Girl 3 wordt in de villa afgezet en gaat vandaag bij het zwembad hangen. Girl 1 en 2 gaan na het tanken hun eigen buikjes vullen in Kona Cafe in het Polynesian resort (een Disney resort). Om het terrein op te rijden moet je eerst langs een soort portier. Deze vriendelijke man vond het prachtig dat wij uit Nederland kwamen. Zijn grootvader was in de oorlog neergestort in de Noordzee en gered door Nederlandse vissers en nu kon hij ons persoonlijk bedanken daarvoor! Fantastisch toch die Amerikanen.

In Kona Cafe nemen we een ahi tuna sandwich met zoete aardappel friet. Dat was een goede keus.

Na het eten is het weer tijd voor actie. We gaan minigolfen in Winter Summerland van de kerstman, vlakbij Blizzard Beach in WDW. Vorig jaar hebben we de winterkant gedaan dus dit jaar nemen we de zomerkant.

Het is een best makkelijke baan dus lang doen we er niet over. De thematisering is super en de keuze voor summer toepasselijk want het is bloedheet. Bezweet en wel doen we de 18 holes.

De kerstman zelf ligt lekker te slapen, je hoort hem zelfs snurken.

Op zijn schoen zit een hagedisje. Daar zitter er hier heel veel van en je ziet ze steeds wegschieten als je ergens loopt.

Na het golfen nemen we nog een Mickey ijsjes om wat af te koelen. Verder koelen we af in de auto onderweg naar het Peabody hotel. In dit hotel gaan we kijken naar de march of the ducks. We parkeren de auto in de garage en worden met een karretje naar de hotel lobby gebracht. In de lobby nemen we een kopje thee en zitten eerste rang voor de march. De eenden zitten nog lekker te badderen in de hotel fontein terwijl de rode loper al wordt uitgerold. Even voor vijf uur wordt door de duckmaster het verhaal van de peabody eenden verteld. 

Daarna zet ze het trappetje neer en lopen de eenden over de rode loper naar hun eigen lift. 

Wij gaan met de andere lift ook naar boven en volgen de eenden tot aan hun nachtverblijf. De duckmaster vertelt dan nog wat wetenswaardigheden en beantwoordt vragen. 

Ik had deze bezienswaardigheid in een van de blogs van een floridaforum lid gelezen en dacht dat het wel leuk was om het zelf te gaan zien (we zijn dierenliefhebbers dus iets met eenden is vast goed). En het was nog leuker dan verwacht. De eenden lijken goed verzorgd te worden en hoeven niet meer te doen dan een stukkie te lopen, met de lift mee te gaan en weer een stukkie te lopen. Daar worden ze voor beloond met een lekker zwemwatertje en eten. 

Na de eendenmarch lopen we terug naar de garage. We hebben in de lobby gevraagd waar we moeten betalen omdat we dachten in het betreffende blog iets gelezen te hebben over minder betalen als je voor de ducks komt. Maar het enige wat we te horen kregen was dat we in de garage zelf konden betalen. Doen we daar het kaartje in de betaalmachine, blijken we 14 dollar te moeten betalen!! Vonden we toch wel een beetje overdreven voor het kijken naar de eenden. Dus terug naar de lobby en gevraagd hoe dat zat. Ja mevrouw dat is inderdaad de prijs voor duckskijken hier. O, u heeft ook wat gedronken? Dan kunt u bij de bar navragen of zij een parkeerkaart hebben. Wij op naar de bar en daar kregen we zonder veel te hoeven zeggen een parkeerkaart. En toen konden we opeens zonder ook maar iets te betalen de garage uitrijden. Kijk, daar houden deze girls wel van.

Het avondeten werd genuttigd bij Applebees. Voor weinig geld (dit keer niet gratis) aardig gegeten. In de villa had girl 3 zich vandaag ook goed vermaakt. We zijn redelijk op tijd naar bed gegaan zodat we morgen fris en fruitig space kunnen bezoeken.

De Girls Not So Scary!

Girl 1 en 2 beginnen vandaag goed, erg goed! We ontbijten traditioneel een keer bij de Cracker Barrel. Heerlijke pancakes met blueberries voor de een en appels voor de ander.

Even schommelen.

Na het ontbijt gaan beide girls op een missie. We gaan op zoek naar een dromenvanger in de Hollywood Studio's. Een van de florida forum leden wil er graag een hebben voor dochterlief dus als wij er toch zijn... Als we om 10u het park binnen lopen is het betreffende winkeltje nog niet open. Geen probleem we vullen de tijd met nog een attracties. Als we later terugkomen is het winkeltje nog steeds gesloten maar komt er iemand aan die gelijk de sleutel gaat halen. De deur gaat open maar geen dromenvanger te vinden hier. Hmm, misschien toch de winkeltjes aan de ander kant van de Indiana Jones attractie proberen (de girls kunnen blijkbaar niet zo goed lezen want het forum lid had de locatie netjes aangegeven). Daar ook geen dromenvangers maar wel vriendelijk personeel. Blijken de dromenvangers erg in trek te zijn en gaan als warme broodjes over de toonplank: ze zijn dus uitverkocht. Helaas komt volgende week pas weer een nieuwe voorraad binnen en dan zitten wij alweer in ons koude kikkerland. Missie dromenvanger dus niet geslaagd.

We keren weer terug naar de villa om girl 3 op te halen. Zij moet nog op zoek naar baby Uggs en die zijn ook al zo slecht te verkrijgen. We doen vandaag nog een poging in de Ugg outlet in de Orlando Premium Outlets. We komen met 2 badpakken thuis maar geen Uggs. Ook missie baby Uggs loopt op niets uit.

Het ontbijt is er inmiddels afgelopen en het is tijd voor een late lunch of vroeg diner. Het wordt T-Rex, A Prehistoric Family Adventure (Gezien de leeftijd van het reisgezelschap waar ik mee weg ben, leek me dit wel toepasselijk.)

Voor:

Na:

En dan is het zover, we gaan naar Mickey's Not So Scary Halloween Party (MNSSHP). Vanaf 16u mag je met je speciale tickets het Magic Kingdom in.

Als we door de turnstiles zijn krijgen we een armbandje om en een trick or treat tasje aangereikt.

Het park is natuurlijk helemaal in de Halloweensfeer.

Op een speciale parkmap staat aangegeven wanneer de show, het vuurwerk en de parade zijn. Waar je kunt trick or treaten en welke attracties open zijn.

Om goed in de sfeer te komen starten we met The Haunted Mansion. Sommige personeelsleden hebben wat extra's gedaan voor de avond. 

En er is aangepast entertainment op straat.

We hebben beide trick or treat trails gedaan. Je loopt dan een route en komt verschillende snoep-uitdeel-stations tegen. Zo vullen we de tas snel. 
Onze eerste buit van vanavond. 

Het vuurwerk is zoals we van Disney gewend zijn prachtig.

De speciale Halloween parade wordt vooraf gegaan door de headless horseman. Daar heb ik geen foto van maar alleen een filmpje. Foto's maken van de parade is ook niet makkelijk. Het is natuurlijk donker en het is een vrij drukke, snelle parade. Geen goede combi voor makkelijk foto's maken.

Na vuurwerk en parade gaan girl 1 en 2 nog een ritje doen in Big Thunder Mountain. By night is dat een heel ander ritje en misschien nog wel leuker dan overdag.

Om 23:30 verlaten we het park en na 2en liggen we pas op bed.

De totale snoepopbrengst van girl 1 en 2: